In de morgen van 5 oktober om 5 voor 5 2010 zie ik voor het eerst haar donkere haren. Mila Lucie is geboren, met bloed in haar haartjes maar haar kleine lichaampje is al zo schoon. Het lijkt alsof ze in de talkpoeder ter wereld komt. Meteen opent ze haar grote donkere ogen en kijkt draaiend om zich heen.
Haar moeder zette haar met dierlijke kracht op aarde en gromde nog wat na. En meteen dat kleine mondje op zoek naar de moedermelk. Zo lief, zo klein, zo schoon...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten