De dag ervoor liep de vrouw nog rond, zij het met grote moeite. Het lichaam was inmiddels zo gegroeid, het was bijna niet meer van haar. Het was verworden tot een spectakel en beperkte haar vrijheid enorm.
Die dag werd de verloskundige weer bezocht, de vrouw was nu een week over tijd. Het zou nog wel eens langer kunnen duren was de boodschap en man en vrouw gingen weer naar huis. Het was een dag van inkering. De gordijnen gingen dicht en het daglicht bleef buiten. De werkzaamheden werden gestaakt en stilte kwam in het huis. Het kabinet ging toch door maar dit slechte nieuws vervloog. De laatste aanpassingen binnenshuis vonden plaats, iedereen was er klaar voor. Aan het einde van de middag gingen man en vrouw nog wandelen toen de vrouw opeens een ongesteldheids pijn voelde. En vanaf dat moment werd alles anders. De stilte was niet voor niets geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten