Het kan een uitdaging zijn om binnen niet voor de hand liggende situaties onderzoeks-opdrachten te doen. Dit komt binnen mijn praktijk soms voor en deze keer in Carnisselanden. Op zich heb ik weinig met deze wijk. Het is een vinexwijk van de ergste soort, alles is te netjes, alles is te af. Het enige boeiende aan de wijk is wat mij betreft te vinden in de gebieden waar nog wordt gebouwd, maar dat houdt spoedig op.
Parallel aan de tot standkoming van de wijk werd jaren geleden het kunstenplan ontwikkeld, genaamd ‘elastisch perspectief’. Een unieke situatie waarbij de ontwikkeling van beeldende kunst gelijk loopt met de opkomst van de woonwijk. Samen met Korrie Besems werd ik gevraagd visueel te reageren op de wijk, de inrichting, de kunstwerken, of de architectuur, kortom een ruime vraag. Op een nacht fotografeerde ik onthoofde jonge boompjes op een kinderspeelplaats. Een bijna macabere voorstelling binnen het op het eerste gezicht zo rustieke surburbia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten