Rand

Mr Simon is in paniek, hij kan de afstand bediening van het bakje niet vinden. Er ontbreekt er een, die waarmee hij de machine omhoog kan bewegen. We hangen te bungelen in de lucht, maar de rand van het gebouw is meters van ons verwijderd, onmogelijk om zo te fotograferen. Het is windstil, iets wat de laatste dagen zeldzaam is gebleken. Er zit maar een ding op, in de stellage van het apparaat klimmen naar de rand van het gebouw. Ongeveer 40 cm ruimte biedt net genoeg voor plaatsing van het statief. Ik kijk naar de horizon en niet naar beneden. De mensen om mij heen staan met een gezicht vol afgrijzen in het bakje. Op zich gaat het goed, maar het gebouw beweegt, later blijkt het mijn eigen hartslag te zijn. Dan moet ik wisselen van lens en kan net niet bij de camera. Ik probeer op een been omhoog te komen en voel enige duizeling. Een handeling die ik al duizend keer heb verricht lijkt opeens niet te lukken. Ik draai mij voorzichtig om en wil de lens aan Tom geven. Die staat met bleek gezicht en grote ogen naar beneden te kijken. Het is duidelijk, dit kan niet al te lang duren. Eén fout en ik of de camera maken een val van 25 etages naar beneden.
(video: Tom Guenot)