Ik ben in Miami en verblijf in het Venezia hotel waar ik vorig jaar ook was. Het komt wel vaker voor dat ik in hotels verblijf, maar de meeste ervan wissen weer uit mijn herinnering. Dit hotel niet, toen ik erheen reisde herinnerde ik me de geur van het schoonmaakmiddel in de gang-een bepaalde geur die aan desinfectant deed denken. Ook de Spaanse dame achter de counter stond mijn nog voor de geest en het geluid van de airconditioning. Vandaag krijg ik de sleutel van kamer 217, die ik al snel inruil voor kamer 211, de kamer van vorig jaar. Binnen gekomen ruikt het anders, minder naar schoonmaakmiddel. Het lavetje in de badkamer is vervangen door een mooie artdeco wastafel, totaal misplaatst en te groot voor de beperkte ruimte. Ook de luxaflexen zijn vervangen en op het nachtkastje staat een envelop voor de fooien aan de schoonmaakster. Duidelijk is er een nieuw iemand. Ik besluit de volgende morgen 5 dollar in de envelop te doen. Later op de dag kom ik terug van het zwemmen en sta onder de douche als er op de deur wordt geklopt. Weer later nog een keer, een prachtige donkere dame met een brede lach geeft me een flinke stapel handdoeken. Het heeft gewerkt, de fooi. Misschien doe ik vandaag een grotere tip in de envelop om te zien waar ze dan mee komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten