In memoriam Emmo en Karmin

Vandaag bereikte mij en velen anderen het afschuwelijke nieuws van het ongeluk van Emmo Grofsmid en Karmin Kartowikromo. Zij waren onze liefste galeriehouders, onze vrienden en onze mentoren. Gisteren kwamen zij om bij een fataal verkeersongeluk op de A1 bij Deventer, op weg naar Berlijn.
Pas na het zien van dit filmpje drong deze onwerkelijkheid een beetje door. Want lopend door 'hun' straat bleef ik vanmiddag een vrolijke Surinaamse man de deur uit zien komen. En er zat een andere man gebogen achter de computer. Het nabeeld van hun aardse bestaan.
Emmo en Karmin, ongetwijfeld de liefste en meest genereuze mensen uit de Nederlandse kunstwereld spendeerden hun leven aan een grootse passie voor de kunst. Tegendraads als zij waren blonken zij uit als mannen met een uitgesproken visie en heldere principes. Zij zorgden voor veel mensen en vergaten meestal zichzelf. Zij waren die zeldzame galeriehouders met een groot hart die de kunstwereld ontbeert.
Zonder hen zou ik nooit geworden zijn wat ik nu ben. Zonder hen wordt deze wereld nooit meer wat het was.