Aan het beroep van sluiswachter hangt een romantisch imago. We zien een kluizenaar op een stoel, uitkijkend over de wijde wateren en af en toe de brug op en neer bewegend. De sluiswachter praat met de schippers in zijn kolk, geeft complimentjes over het schip of aanwijzingen aan de schipper. In sommige gebieden 'hengelt' hij met een klompje naar een fooitje beneden in zijn sluis. Vandaag de dag is dit beroep minder romantisch dan we denken. Rijkswaterstaat in Zeeland is bezig met een zware relocatie van de sluiswachters. Op het eilandje 'Neeltje Jans' wordt momenteel een bedieningscentrum ingericht waar vandaan alle sluizen en bruggen in het gehele gebied boven de westerschelde zullen worden bediend. Alle sluiswachters zitten hier gezamelijk op een rij naar beeldschermen te staren. Contact met de werkelijke buitensituatie kan slechts worden gevoerd middels luidsprekers, de marifoon en een intercom. Even een gezellig praatje met de sluiswachter behoort definitief tot het verleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten