Aan het einde van de lopende band ontstaat commotie, een bagagekar blokkeert de weg. Een oudere chinese dame valt er overheen en daarna nog meer mensen. Tassen vallen open en de inhoud ervan rolt over de grond. Koffers en karren vormen een ondoordringbaar obstakel. Een chaos die pas ten einde komt wanneer iemand de rollende band tot stilstand brengt.
Met een dichtzittend oor na de vlucht betreed ik de hotelkamer. De ramen van de kamer zijn eveneens hermetisch gesloten en de airconditioner brengt de nodige koelte in de kamer, daar waar het buiten warm en broeierig is.
Een eerste wandeling in de neigbourhood eindigt binnen het eerste half uur op het dak van een 15 etages tellend sportcomplex. Alle etages tellen een andere tak van sport, met voetbal op de hoogste etage. De enorme verdichting waar Hongkong zo bekend om staat valt in dit deel van de stad (Causeway Bay) niet als eerste op.
Het is vooral de wijze waarop bebouwing zich heeft gevormd naar het heuvelachtige landschap. Het sportcomplex lijkt goed toegankelijk zonder toestemming. Enkel de laatste deur, met een afsluitbare schuif, kan parten spelen. Iemand zou deze zomaar weer kunnen terugschuiven en ons de terugkeer naar het trappenhuis kunnen belemmeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten