Ik val weer in slaap in de auto als we vroeg worden weggebracht. De weg kent vele verkeersheuvels, hier topes genaamd. In mijn slaap tel ik ze, zo weet ik precies waar we zijn. De hoogtes ervan varieren. Abel, de chauffeur, neemt geen risico’s, ze zijn dan ook echt hoog en carrosserie bedreigend.
Andere obstakels zijn de vele controleposten van Policia Municipal, controles op wapens en drugs door het leger en hier en daar een slapende sheriff.
Een kleine vertraging, nu is Abel aan de beurt. Een taxichauffeur heeft zijn auto iets te vaak in het dorp zien rijden en beschuldigd hem nu van broodroof. De bewijslast ligt bij Abel, tot die tijd wil de politie hem niet langs de controlepost laten. We rijden terug naar het hotel en verzamelen paspoorten, perskaart, ook de producer gaat mee om het tegendeel te bewijzen.
Een uur later kan de reis worden vervolgd. Maar niet voordat handen zijn geschud, schouderklopjes zijn uitgedeeld en de lach op de gezichten is terug getoverd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten