De plaats van verblijf is Capetown. Het naderen van deze stad een sensatie. Vanaf de laatste bergpas aan de N2 loopt de snelweg naar beneden. Het keiharde dalende zonlicht in het gezicht doet de voorsteden in de diepte van de vlakte gloeien en spiegelen. In een flits wordt dit tableau met de snelheid van 140 km bergafwaarts zichtbaar, een plaats om te stoppen ontbreekt. In een ooghoek een parkeerhaventje aan de tegenzijde van de snelweg, maar geen plaats om te keren. Deze dient zich pas ver beneden aan en er zit niets anders op dan om te keren. Het standpunt is vanachter de vangrail en de oversteek te voet op deze snelweg niet de minste met het talrijke naar beneden razende verkeer. Het storm hier vanaf de vlakte beneden mij en de camera wankeld op het statief. De opname die zag ik in een seconde zit in mijn geheugen opgeslagen. Dit is een van die beelden die ik vaker heb waargenomen, maar waar ik nooit de mogelijkheid vond, het standpunt innam of de juiste lichtsituatie aantrof om deze visueel te ontsluiten. Vandaag wordt het ook niet cadeau gedaan, de wind is aanhoudend en de risico’s op mislukking groot. De compositie daarentegen perfect, suburbia van Capetown geabstaheert tot een ritmische ponskaart van lichtreflecties.
In mijn zak zit een sleutel met keycard. De toegang tot een appartement op 10 minuten van het centrum van Capetown. De sleutel is van een vriendin in Joburg, voor als ik eens even lekker tot mijzelf wil komen.
De route klopt, de parkeergarage reageert op de keycard en bovenaan is inderdaad een parkeerplaats vrij. Unit 3 opent zich, aan mijn voeten ligt een waar penthouse met een glanzende stenen vloer, twee slaapkamers, twee badkamers en een balkon waar een feest op kan worden gegeven. Vanuit de slaapkamer kijk ik neer op een kerk en ik sta oog in oog met buurman duif, genesteld in een van de ramen. Vanaf de tafelberg rolt een wolk zich vervaarlijk naar beneden en lijkt de stad in te willen vallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten