In Amarcaõ de Pera ligt de boulevard er verlaten bij, delen van het straatdek zijn opgebroken. De rolluiken van de vele appartementen die het stadje telt zijn nagenoeg gesloten. Het winterseizoen wordt voor groot onderhoud benut, de toeristen zijn grotendeels verdwenen.
De voetbaltafels staan ongebruikt op het lege terras. Dit is een mooie tijd van het jaar, misschien wel het mooiste om in een toeristenoord te verblijven. De leegte, de melancholie, het stemmige en verandelijke weer, nooit een strakblauwe lucht maar wel iedere avond een spectaculaire zonsondergang.
Terwijl de zee haar onstuimige golven het verlaten strand op stuwt neem ik mij voor meer te schrijven voor deze site. Voor wie en waarom doet er niet meer toe. Er is rust in mij en daarmee opent zich een poort naar onbegrensde mogelijkheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten