Na bijna twee weken continu werken was er
gisteren een kleine energie inzinking. Het werd voelbaar in Aberdeen, een
havenplaats aan de zuidzijde van Hong Kong Island. Met bus 72 te bereiken door
een lange tunnel. De stad oogde grauw en het aangename haventje met de
pittoreske bootjes maakte me te ontspannen, waardoor de vermoeidheid een kans kreeg.
Een groep Chinese touristen uit dezelfde bus bleef me achtervolgen en overal waar
ik heen wilde gaan waren zij ook. Een drastische verandering van richting was
noodzakelijk. Bij het beklimmen van het trappenhuis van een naast een kerkhof
gelegen bejaardenhuis sloeg de vermoeidheid definitief toe. Het werd een drukkend warme dag,
een dag om de avond eens een keer voorbij te laten gaan. Niet om het minst omdat een harde wind was
opgestoken, die maakte fotograferen met lange belichtingstijden toch al vrijwel onmogelijk.
De volgende morgen kreeg ik een gouden tip. Vriend
Keith wees me op een dak aan Glourcester Road, een smal business pand van 22
verdiepingen. De bewaker zou naar zijn zeggen ‘laidback’ zijn en eenmaal op de
hoogste verdieping was het trappenhuis inderdaad makkelijk te vinden. Een lift
als in de film bracht mij boven. ‘Liftbuttons are sanitised twice a day’, stond
er met een vies vergeeld plakbandje op de muur, een overblijfsel uit de ‘sars
tijd’ van begin 2000. Het besef hoe bacterieen zich verspreiden is op veel
plaatsen zichtbaar. ‘Spitting spreads germs’ staat er soms op borden, terecht
opgemerkt.
Bovenop het dak met nog geen 20 vierkante
meter ruimte, staat een onwerkelijk grote billboard van een Sanyo
reklame. De constructie gaat ver buiten het pand door, het dak geldt slechts als fundatie. Blauw moet de kleur in de avond zijn, ik herken het object van straatniveau.
Helaas is de muur om het ingekropte gebouw
te hoog om een statief neer te zetten. De enige foto die ik wil maken is bijna
loodrecht naar beneden. Het moet los uit de hand, niet mijn favoriete houding met de gapende diepte onder mijn vizier. Het is een beeld is echter onwaarschijnlijk mooi, te zien is waar vuilnis tijdelijk blijft in de beperkte ruimte van Hong Kong,
vanaf straat niveau totaal onzichtbaar, maar vanuit dit standpunt een bijna
hilarische observatie.
Het werk ‘Dump’, dat ik in Shanghai, maakte
refereert er een beetje aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten