Regenseizoen

Deze morgen word ik wakker in een uitzonderlijke stilte. In Nederland zou ik dit nooit stilte noemen, want er klinken altijd de geluiden van de straat, de vrachtwagens, de airconditioners. Maar de afgelopen dagen klonk steeds het geluid van neerdalende regen. Gisteren was die zo hard dat geen enkel orgineel straatgeluid nog hoorbaar was. Inmiddels is de temperatuur weer toegenomen naar broeierig warm, al is het zicht afgenomen. Kowloon aan de overkant is niet te zien, enkel witte mist. Voor dagopnames is het regenseizoen een slechte periode om te fotograferen, maar s’avonds biedt het mij grote voordelen. De mist die dan in de lucht hangt neemt de kleur aan van omringende lampen. De regen die gisteren onophoudelijk neerkletterde deed de straten glimmen en de lichten weerspiegelen, een magische ervaring.

Ik drink lokale coffee in een zijstraatje van Lockhart Road. Chinese meisjes zijn naast mijn tafel in de weer met een nietmachine. Er is duidelijk behoefte aan personal space in deze stad. Achter mij klinkt het onmiskenbare geluid van nagels die geknipt worden. Het zijn andere geluiden dan meestal in de subway te horen zijn.

Gisteren fotografeerde ik noodgedwongen in de stromende regen, tot een uur of 10 in de avond. Ik begon mij zelfs zorgen te maken over de conditie van mijn camera. Natte kleding is voor mij geen probleem, aangezien de temperatuur toch minstens 22 graden is. Maar mijn camera denkt daar na verloop van tijd anders over.

Vanaf een balkon op een hoog gelegen flat van Kowloon Bay had ik een goed uitzicht over een achterkant van Kowloon. De mist was in mijn voordeel, deze kon de overbekende skyline enigszins te maskeren. Helaas waren een aantal belangrijke opnames bewogen onscherp. Een combinatie van lange belichtingstijden en onmerkbare wind. Het overkomt me vaker bij gebruik van een lange lens. Vanavond ga ik terug naar deze plek om de opnames opnieuw te maken.