Tijdens de eerste opnames in Central valt op hoe vochtig de lucht is. De camera delen van glas beslaan, waardoor in de zoeker slechts mist te zien is. Het duurt een half uur voordat de camera hieraan is gewend.
In de metro klinkt de voorbode, de omroepstem waarschuwt in Kantonees en Engels voor een gevaarlijke slippery floor due to heavy showers. Buiten gekomen druppelt het een beetje, al is het maar voor kort. Binnen een paar minuten ben ik drijfnat. De regenhoes om mijn camerarugzak komt nu goed van pas. Fotograferen is opeens niet meer zo aantrekkelijk.
De stad is om 4 uur pm al donker en de neonlichten schieten aan. Gezichten onder paraplu’s kijken naar beneden. Het straatplaveilsel van Hong Kong is gevaarlijk glad. Gedurende de nacht die volgt breekt de hemel los en klinkt aanhoudend gedonder in de lucht. De volgende morgen is het uitzicht gebleekt, de horizon verdwenen. Mijn dag zal een zoektocht worden naar de vele overdekte paden die Hong Kong rijk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten