Tiken Jah Fakoly

Gisteren speelde in Paradiso de Afrikaanse reggeastar Tikan Jah Fakoly. Het komt niet vaak voor dat een band live zo goed ingespeeld is en zo'n perfect geluid laat horen. Dit zou genoeg moeten zijn voor een fantastisch concert en toch mistte er iets deze avond. De ster in kwestie was misschien wel te serieus met zijn vak bezig. Er kon geen lachje vanaf. De enthousiaste momenten kwamen vooral van de achtergrond zangeressen en de gitarist. Het publiek moest het doen met een vakkundig uitgevoerde set en een spaarzaam gek dansje van de star. De twee toegiften maakte gelukkig veel goed. Wel vreemd, een reggae concert zonder de geur van joints om je heen.

Warp

In het werk ‘Warp’ speelt de Third Mainland Bridge de hoofdrol. Deze langste brug van Afrika loopt van Oworonshoki naar Lagos Island. Het is één van de belangrijkste verkeersaders van de stad, één van de weinige die niet voortdurend is dichtgeslipt. De brug is 12 kilometer lang en volgens deskundigen heerst er gevaar. Het bouwwerk uit 1990 staat namelijk op instorten. De pilaren waarop de brug rust liggen niet meer op de orginele plaats en het wegdek vertoont alarmerende scheuren.
(check details over dit werk hier)

Portaal

Een beetje respectabel bedrijf heeft tegenwoordig een computer portaal. Die krijgt men aan de lijn wanneer het bedrijf telefonisch wordt benaderd. Met een keuze menu als router krijgt de klant een stamboom structuur aan opties te horen, die meestal niet echt door dringen, niet bij mij tenminste. De reden waar ik voor opbel staat er zelden tussen, dus wacht ik geduldig op optie 5, ‘voor overige vragen’.... Bedrijven zijn dol op het computer portaal, ze worden daarmee ontslagen van de plicht genoeg personeel in te huren. Althans, die indruk ontstaat soms. Want meestal wordt ik na het maken van mijn keuze alsnog doorverbonden, nu met de ‘juiste’ afdeling. Het komt zelfs voor dat ik dan opnieuw in het computerportaal beland. Een enkele keer word ik zelfs van de lijn gegooid.
Meestal wordt na de introductie gevraagd om de invoering van persoonlijke gegevens, geboortedatum, of telefoonummer, huisnummer en toevoeging, ‘om u beter van dienst te zijn’. Maar vrijwel altijd worden die gegevens opnieuw gevraagd bij het echte gesprek. Ondergetekende is een persoon die hier meestal vragen bij stelt. Dat het dan gaat om een computer storing is vrijwel altijd een afdoende antwoord.
Waarvoor hebben we eigenlijk computers als ze toch steeds storen?

Scheveningen

Ik kan mij niet meer herinneren waar deze gedachte vandaan komt: men is van plan de boulevard van Scheveningen af te breken, behalve het Kurhaus dan. Een ingrijpende opwaardering van het hele gebied. Scheveningen is allang geen deel meer van Holland zou je denken, meer een stukje Belgie in Nederland. Daar is het ook zo lelijk langs de kust. Van Oostende tot de Panne. Aan de andere kant, als je lang genoeg wacht wordt het vanzelf weer mooi van lelijkheid. Kijk maar naar Coney Island.
Als ze maar van de pier afblijven.

Dutch Design

Ik ben in Eindhoven. De dag staat in het tekenen van Nederlandse Vormgeving. Een sterk merk dat in de gehele wereld wordt bejubeld. Rondom de Design Academie zijn tal van exposities georganiseerd op het gebied van mode, vormgeving, ruimte. De expositie in de Design Academie confronteert me met veel westerse, luxe, innovatieve en poetische gedachten. Noodzaak is vaak ondergeschikt gemaakt aan inhoud en vorm. Een typografisch opgehangen groep vogelhuisjes op een rode haag balanceert luchtig op de grens van beeldende kunst en vormgeving.
http://www.dutchdesignweek.nl/

Daadkracht

Begin van het jaar kreeg ik een droomopdracht. Althans dat dacht ik, want het ging om vage reden niet door. Er werd gezocht naar de visie op een bouwproject, The Red Apple genaamd. Het architectenbureau wilde een kunstenaar een interpretatie laten geven op het bouw-proces, de stadsverandering of wat dan ook. De opdracht motiveerde mij aangenaam, vanwege de mogelijkheid een langere tijd een stedelijke situatie te observeren.
Nog mooier was dat mijn interesse voor de situatie al voor de aanvang van het project bestond.
Nu klinkt er een sirene in mij, ik heb er niets mee gedaan! Niets.
Ik heb bijna dagelijks gedacht, minstens twee jaar lang, dit moet ik fotograferen. Misschien heb ik er een keer gestaan met de camera, laat het twee keer zijn. Maar nee, het meeste is vooral aan mij voorbij gegaan, de opdracht evenzeer. Goed, het is dan een bouw-site bijna tegenover mijn deur, maar zelden heeft een bouwproces in mijn directe omgeving me zo geboeid.
Petje af voor de grafitty artis, die slaagde er tenmimnste in een tag achter te laten op een van de hoogstgelegen muren van de ‘leunende doos'. Dat is pas daadkracht.
Ok, een tag zet je in een nacht en een her-fotografie-project vergt veel geduld.

Winter

Een bericht uit Joburg, de Jacaranda trees zijn knal paars en laten nu zo’n beetje hun bladeren los. Op sommige plekken vormen ze een onnatuurlijk dak boven de weg. De zomer is daar nu in aantocht, terwijl hier de winter om de hoek kijkt. De boom voor mijn deur was vorige week al knal geel en nu vallen zijn bladeren.
Ik voel me alsof ik mij omdraai in de seizoenen. Een aantal maanden geleden kocht ik een warme jas vanwege de winterse wind. Het was tegen het vriespunt, daarna werd het warmer en bij vertrek uit Joburg was de lente in aantocht. Binnenkort zal ik voor de tweede keer dit jaar de winter meemaken.

Oshodi

De stad Lagos blijft in mijn hoofd rondspoken. Ik was er een paar keer vorig jaar. Toen ik de laatste keer aankwam en een taxichauffeur vroeg naar de gevaarlijkste plek van de stad noemde hij zonder aarzelen: Oshodi! Het is een markt die doorloopt tot de horizon, maar ook een straat en railway. Voedsel ligt naast het vuil, de onnoemelijke hoeveelheid gele busjes rijden in een contine file door de markt heen en als de trein komt moet alles ervoor wijken. Het is nauwelijks voor te stellen dat een straat-maatschappij zo organisch kan zijn. Gedreven door verbazing en ongeloof verbeeldde ik de chaos en energie van deze plek in een tweedelig 'filmisch' fotowerk.
(details over het werk click hier)
De video toont ‘the making of’ en geeft een impressie van de omstandigheden waaronder dit werk tot stand kwam.

Met dank aan: Judith Vorwerk (video en assistentie), Charles Utulu (research) Soldaat Manuel (beveiliging) en Margreet Bulthuis (postproductie).

Menselijk

De Nederlandse Belastingdienst maakt voorlichtingsspotjes om haar imago te verduidelijken. ‘Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker.......’ is een van de slogans. Al een tijdje zien we een vriendenclubje gezellig discussieren over het beleid. Als kijker worden betrokken bij keuzes in briefpapier, wanneer de blauwe envelop de deur uit moet, dat soort zaken. De boodschap lijkt te zijn: de belastingdienst is net als u en ik, we zijn mensen met kwaliteiten en fouten. En fouten die worden gemaakt lossen ‘wij’ op een menselijke manier op.
Een mooi voorbeeld: iemand betaald keurig op tijd een belastingaanslag. Het bedrag wordt een aantal maanden later per abuis teruggestort op de rekening van de belastingplichtige. Dan volgt een brief van de belastingdienst: er is een fout gemaakt. Een acceptgiro met het nodige betalingskenmerk ontbreekt echter, hierdoor blijft de betaling in verwarring uit. Een strengere aanmaning ligt weer iets later op de deurmat.
Het bedrag dat weken eerder al op de rekening van de belastingdienst stond is nu verhoogd met een boete, een percentage van 5,45 % van het verschuldigde bedrag.
Het is merkwaardig, maar wat kan de belastingdienst toch menselijk zijn!

Worm

Het magazine Kunstbeeld deed er deze maand al verslag van, maar het mag nog een keer gezegd worden. Het leukste en meeste cosmopolitsche podium van Rotterdam is genaamd Worm, gesitueerd in een oud statig pand aan de achterkant van Delfshaven.
Afgelopen zaterdag deed de eclectische groep The Secret Chiefs 3 het podium aan voor een onstuimig concert. Waar de 3 precies voor staat raad zich raden.
Voorman Trey Spurance speelde ooit in de band Mr Bungle, samen met onder ander Mike Patton, de voorman van het ooit zo bekende Faith No More. Tal van muziekstijlen liet deze groep samensmelten tot een rumoerig en hectisch tableau van geluiden.
De koers van The Secret Chiefs 3 lijkt vandaag de dag vooral bepaald door Arabische invloeden gecombineert met een aan metal grenzend bombast. Het ontbreken van een zingende frontman blijkt halverwege het concert wel een gemis, maar de band is in staat om de muziekliefhebber op het einde van het concert wakker te schudden met een korte set grungy surfpunk.

Amulet

Het cafe ligt er gesloten bij, naar verluidt al een paar weken. De eigenaar is spoorloos, recentelijk niet meer gezien. De rolluiken zijn dicht en de lichtreclame brand niet langer.
Voor de deur is een kam tussen het windscherm gestoken en ligt een lege eierschil in de oksel van de muur en de stoep. Voor de deur liggen een hoopje aarde en een hoopje zand. Het lijkt gerangschikt en ieder detail doet een eigen verhaal vermoeden. Is hier sprake van een ritueel, een bezwering of is het cafe behekst? Voorlopig zijn haar deuren nog steeds gesloten en is de naam ‘Onze Cafe’ niet langer van toepassing.

In Lagos woonde een blanke man op Lagos Island. Hij werd in korte tijd meerdere malen beroofd van zijn inboedel, tot het moment dat hij een medicijnman raadpleegde. Die hing een amulet aan zijn deur en inbraken behoorden vanaf dat moment tot het verleden.

Sluizen

Aan het beroep van sluiswachter hangt een romantisch imago. We zien een kluizenaar op een stoel, uitkijkend over de wijde wateren en af en toe de brug op en neer bewegend. De sluiswachter praat met de schippers in zijn kolk, geeft complimentjes over het schip of aanwijzingen aan de schipper. In sommige gebieden 'hengelt' hij met een klompje naar een fooitje beneden in zijn sluis. 

Vandaag de dag is dit beroep minder romantisch dan we denken. Rijkswaterstaat in Zeeland is bezig met een zware relocatie van de sluiswachters. Op het eilandje 'Neeltje Jans' wordt momenteel een bedieningscentrum ingericht waar vandaan alle sluizen en bruggen in het gehele gebied boven de westerschelde zullen worden bediend. Alle sluiswachters zitten hier gezamelijk op een rij naar beeldschermen te staren. Contact met de werkelijke buitensituatie kan slechts worden gevoerd middels luidsprekers, de marifoon en een intercom. Even een gezellig praatje met de sluiswachter behoort definitief tot het verleden.