Ik word wakker door de gierende wind en de golven van de ocean. Het nodigt uit tot een vroege strandwandeling. Het licht van de indische ocean is nu al oogverblindend. Durban is een vermaarde surfplek in de wereld en op dit vroege tijdstip hangen er al surfer-dudes in de golven te wachten op the ultimate wave. Het is off-season en dat maakt deze boulevard zeer aangenaam. Het hotel waar ik verblijf is aan het einde van de north-beach.
Op straat word ik aangesproken door een oud omaatje. Keurig gekleed en met een lief aandoend rimpelig gezicht herinnert zij mij aan de goude oude dag, die sommige oudere mensen lijken te beleven. Het omaatje vraagt mij om 4 rand, voor de shelter waar zij slaapt. Dit had ik nooit verwacht en later tijdens de wandeling word ik nog enkele keren aangesproken door blanke oude omaatjes. Zijn het soms alleen achtergebleven pensionados?
Verderop naar het zuiden staat een groot gebouw dat alleen maar een ziekenhuis kan zijn. Voor de deur zitten talrijke mensen op de stoep. Ze zijn ziek en brengen dicht in de buurt van het ziekenhuis de dag door. Voor als het mis gaat. Dit verteld Omar mij, een van de jongens die op straat auto’s schoonmaakt. Taxi’s komen hier naartoe, maar ook de duurdere auto’s weten de plek naar zijn diensten te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten