Ik sta te fotograferen richting de tweede Maasvlakte als een auto stopt. Er stappen drie mannen uit. Pal naast mij bouwen ze alle drie hun statief op. Dan valt hun oog op mijn camera en ontstaat een gesprek.
Ik hou niet van gesprekken over camera’s. Net zo min als gesprekken over auto’s of computers. Behalve als het gaat om dingen die je kunt uitwisselen.
Een goede camera is geen garantie voor een goede foto. Het gaat toch echt om de manier van kijken. En nu staan we er met z’n vieren, dus grote kans op equivalente beelden.
Ik gaf ooit mijn lief een camera, sindsdien maakt zij goede foto’s. Al zag ik nooit echt haar andere foto’s, gemaakt met een andere camera, geloof ik graag dat de vrijheid van het fotograferen toen echt bij haar begon.
Meestal als ik stond te fotograferen deed zij dat ook, zij was er vaak bij. Het verbaaste mij keer op keer hoe eenzelfde situatie steeds kon leiden tot zeer verschillende beelden. En meestal vond ik die van haar mooier dan mijn eigen foto’s. Alleen geef ik dat niet graag toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten