'De droomvlucht', wachttijd 45 minuten, 24 rijen met minstens 30 mensen. De knop moet mentaal om dit te kunnen meemaken. Mijn dochter was hier vorig jaar ook en wil dolgraag nogmaals. Zij kent de uitkomst van het wachten, maar vermaakt zich met koprollen over de dranghekjes. Aan het einde wacht een prachtig decor met elfjes en trollen, te zien vanuit een rollend karretje, zo weet zij al.
In de wachtrij staat ook Andre Rouvoets, keurige man, blauwe outdoor jas, rode rugzak om. Steeds bij het passeren van de hoek kijken we elkaar aan en lezen elkaars blik. Weinig doorstroom so far, tja, wat voor keus hebben we eigenlijk. We zijn als vee, maar dan denkend. En terwijl ik dit schrijf en opkijk inspecteert Rouvoets diep in gedachten zijn schoenen. Eigenlijk wil ik iets tegen hem zeggen, iets wat ik meestal denk over zijn partij. Maar ik blijf stil en samen accepteren we ons lot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten