In het park ligt een man, zijn voeten raar krom, zijn gezicht in de modder. Ik vraag hem in het Engels of hij wil zitten op een bankje. Hij antwoord resoluut dat hij het graag wil. Ontzettend zwaar kan een dronken lichaam zijn. Nu pas zie ik zijn bebloede en verlopen gezicht. Ook zijn handen zijn geschaafd. Ik verzamel de blikjes bier nog voordat ik verder ga. "Tack" zegt hij, en werpt mij een besmeurd kushandje toe. Het is pas twaalf uur en dan al zo dronken van bier met hooguit 3,5 % alcohol.
vrijdag 20 november 2009
Zwaar
In het park ligt een man, zijn voeten raar krom, zijn gezicht in de modder. Ik vraag hem in het Engels of hij wil zitten op een bankje. Hij antwoord resoluut dat hij het graag wil. Ontzettend zwaar kan een dronken lichaam zijn. Nu pas zie ik zijn bebloede en verlopen gezicht. Ook zijn handen zijn geschaafd. Ik verzamel de blikjes bier nog voordat ik verder ga. "Tack" zegt hij, en werpt mij een besmeurd kushandje toe. Het is pas twaalf uur en dan al zo dronken van bier met hooguit 3,5 % alcohol.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten