In de tuin staat een man voor het raam van de slaapkamer. Hij staat al lang stil, zonder te bewegen. Misschien wel tien minuten. Eerst dacht ik dat er iemand voorbij liep en toen ik later een blik uit het raam wierp stond hij er nog, zijn ogen gesloten.
De man warmt zich in het licht van de zon, hij staat precies in zo’n lichtvlekje.
Vandaag heeft hij een hulp, meegenomen, of zijn opa. Ze snoeien een struik. Een dagtaak, want ieder takje knippen ze in kleine stukjes, eerste alle blaadjes van het hout en dan het takje. Zo past alles nog efficienter in de vuilniszak. Af en toe wisselen ze een woord, maar het blijft over het geheel vrij stil. De werkster Gloria verstoort bij tijden de rust. Ze roept waarschijnlijk dat de mannen moeten door werken, ze geeft bevelen in Zulu. Zo klinkt het tenminste, maar de twee mannen knippen oververstoorbaar voort, ze hebben alle tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten