Eilanden

Enige dagen geleden ondernam ik een vlucht in de schemer naar de Zeeuwse eilanden. Om mijn ideeen over een kunstwerk in wording zichtbaar te maken huurde ik een vliegtuig om daar vanuit te fotograferen. Toestemming moest hiervoor worden aangevraagd bij het ministerie van defensie, want na de daglicht periode zijn dergelijke vluchten ongebruikelijk.
Het is bijzonder hoe een begrip als afstand hoog in de lucht een hele andere betekenis krijgt. Daar in de verte is het doel van de reis al zichtbaar, terwijl het over land zeker anderhalf uur rijden zou zijn geweest. Ook op de terugweg prijkt Rotterdam al aan de horizon terwijl de reis nog moet worden ingezet.
Diep beneden mij passeren we de dam naar het eiland Tholen. Een stukje recreatie gebied tekent zich herkenbaar af. Een diepe herinnering neemt bezit van mij, daar op dat kleine stukje land, omringt door het water, brachten wij de nacht door en veranderde mijn leven. Tussen de ganzenstront en in de warme zomerse wind leek het donker voor eeuwig te duren. ’s Morgens maakten wij ons eerst zorgen over de slagboom, die inmiddels misschien zou zijn neergedaald, ons in opsluiting achterlatend. Daarna nam de zorgeloosheid het weer van ons over.
Als ik de piloot aankijk is mijn gezicht nat van ontroering. Ik voel mij de zeeman uit de fishermans friend reclame die met een hoofdknik het openstaande raam de schuld geef van zijn tranen.