Durban een jaar geleden. Op het kussen van mijn bed ligt een snoepje van de schoonmaakster. Terwijl ik ’s avonds hunker naar mijn lief klapperen de deuren van het balkon in de ferme wind. Een constante factor in deze stad. ’s Morgens om 6 uur stormt het onverminderd. In de zee deinen zwarte stippen op en neer, de hoofden van surfers, wachtend op de ultimate wave.
Bij het verlaten van het hotel is het de abrupte wind die striemende zand vlagen in de ogen stuurt. ’s Avonds probeer ik dit natuur-geweld te fotograferen, maar het blijft bij een poging, de wind is te sterk. Het statief houdt de camera onmogelijk stil. Een van de nooit gemaakte foto’s die mij blijft achtervolgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten